Την τελευταία εβδομάδα έπεσε στην αντίληψη μου ένα banner που έγραφε το εξής:
-Πόσο καιρό δουλεύετε εδώ;
-Απο την ημέρα που απείλησαν να με απολύσουν…!
Σε 2 γραμμές διαβάσα μια τεράστια αλήθεια, μια αλήθεια που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε!
Στην νέα ελληνική πραγματικότητα τα εργασιακά βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί χωρίς δίχτυ προστασίας… Είναι μια πραγματικότητα που τα πάντα στην ζωή μας μπορεί να αλλάξουν εν μια νυκτί, μια πραγματικότητα που οι εξελίξεις στα εργασιακά είναι τρομακτικές και η ανεργία έχει χτυπήσει τόσες πολλές πόρτες που ο αριθμός της πλέον δεν έχει και τόσο σημασία. Τι εννοώ με αυτό; Σίγουρα γνωρίζεις τουλάχιστον 2 με 3 άτομα απο τον κύκλο σου που ψάχνουν μάταια να βρούν δουλειά. Σίγουρα γνωρίζεις ακόμη 3 με 4 άτομα που έχασαν την δουλειά τους ή αναγκάστηκαν να δεχθούν μια γεναιόδωρη μείωση στον μισθό τους λόγω οικονομικής κρίσης.
Ενδεχομένως να γνωρίζεις τουλάχιστον ένα άτομο που το παραπάνω banner το χαρακτηρίζει απόλυτα. Είναι αυτά τα άτομα που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα και για κάποιο “ανεξήγητο” λόγο μπερδεύονται και νομίζουν ότι εργάζονται στο δημόσιο και ότι η λέξη “απόλυση” απλά δεν υπάρχει για αυτούς!
(το θέμα με το δημόσιο θα είναι ένα επόμενο άρθρο, δεν θα το αναλύσω τώρα αλλά όλοι καταλαβαίνετε πολύ καλά τι εννοώ…!).
Υπάρχει μια μερίδα ατόμων που ζούνε ανάμεσα μας όπου η οικονομική κρίση μέχρι πρόσφατα δεν τους είχε αγγίξει καν. Για παράδειγμα κάποιος εργάζονταν για πολλά χρόνια σε μια σίγουρη θέση σε κάποια ιδιωτική εταιρεία και ίσως να θεωρούσε και σίγουρο ότι θα συνταξιοδοτηθεί απο την ίδια ακριβώς θέση χωρίς να χρειαστεί να βελτιωθεί στο παραμικρό. Δεν θεωρώ φυσικά ότι κάτι τέτοιο είναι κακό, το κακό είναι ότι αυτά τα άτομα δεν έκαναν τίποτα απολύτως πέρα απο τα εντελώς απαραίτητα για να κρατήσουν την θέση τους. Το κάκιστο είναι ότι αυτά τα άτομα νομίζανε ότι είχαν εξασφαλίσει την θέση τους για πάντα και φρόντιζαν να φορτώνουν στο κάθε νεοεισερχόμενο μέλος όλες τις δικές τους υποχρεώσεις χωρίς κανείς να τους κάνει την παραμικρή παρατήρηση.
Πλέον όμως τα δεδομένα είναι διαφορετικά και για αυτά τα άτομα. Η αυξημένη ζήτηση εργασίας έχει σαν αποτέλεσμα πολλές εταιρείες να προσλαμβάνουν νέους υπαλλήλους με πολλά προσόντα και κυρίως με όρεξη για δουλειά. Άτομα που μπορούν να παράγουν καλύτερα και αποδοτικότερα και μπορούν να εκτιμήσουν την ευκαιρία που τους δίνεται να εργαστούν. Αυτά τα άτομα είναι η αφύπνιση για όλους εσάς τους “παλιούς & βολεμένους” σε μια εργασία, είναι το κίνητρο να δραστηριοποιηθείτε και να αλλάξετε μικρά αλλά σημαντικά πράγματα απο την εργασιακή καθημερινότητα σας.
Παρακάτω ακολουθούν 10 tips για να μην βρεθείτε ποτέ στην θέση να δώσετε την απάντηση ότι δουλεύετε απο την ημέρα που απείλησαν να σας απολύσουν!
1. Περιορίστε τον χρόνο που περνάτε στα social media απο την εργασία σας. Το ανέβασμα τραγουδιών και το υψηλό σκορ που πετύχατε στα αγαπημένα σας παιχνίδια δεν νομίζω να περιέχονταν στο Job Description που σας έδωσαν…
2. Be on time! Το γεγονός ότι το ωράριο σας ξεκινάει στις 8 δεν νομίζω να αφήνει καμία αμφιβολία για την ώρα που πρέπει να είστε στην εργασία σας.
3. Πάρτε πρωτοβουλίες και σταματήστε να γκρινιάζετε όταν θεωρείτε πως κάτι δεν γίνεται σωστά. Αφού έχετε εντοπίσει το πρόβλημα απλά προτείνετε τις δικές σας λύσεις. Ίσως να μην υλοποιηθεί άμεσα, ίσως να μην πραγματοποιηθεί καθόλου αυτό που θα προτείνετε. Είναι σημαντικό όμως το γεγονός ότι θα έχετε πάρει θέση και θα έχετε θέσει γραπτά την πρόταση σας.
4. Σταματήστε να κάνετε μηχανικά την εργασία σας. Υπάρχουν πολλά άτομα που έχουν αποκτήσει την συνήθεια να κάνουν 5 με 10 συγκεκριμένα πράγματα καθημερινά. Οτιδήποτε επιπλέον τους αλλάζει την ροή και τους αποσυντονίζει. Η εργασιακή ρουτίνα είναι βαρετή, ψυχοφθόρα και πολλές φορές είναι ακριβώς δίπλα στην λέξη “απόλυση”…
5. Οργανώστε τον χρόνο σας σωστά! Δεν μπορείτε να γκρινιάζετε συνεχώς ότι δεν έχετε χρόνο να ολοκληρώστε τις εργασίες σας αλλά ταυτόχρονα να παριστάνετε τον dj στο Facebook με τα άπειρα τραγούδια που ανεβάζετε καθημερινά 8 με 4! Ιδιωτικός υπάλληλος είστε όχι ραδιοφωνικός παραγωγός!
6. Σηκωθείτε απο το γραφείο σας και στείλε εσείς το φαξ, σηκωθείτε και βγάλτε εσείς τις φωτοτυπίες που χρειάζεστε. Δείξτε λίγη κινητικότητα και ασκηθείτε ταυτόχρονα!
7. Απαντήστε με ειλικρίνεια στην παρακάτω ερώτηση: “Αν είχα δική μου επιχείρηση, θα προσλάμβανα έναν υπάλληλο σαν εμένα;”. Νομίζω ότι όποιος απαντήσει με ειλικρίνεια θα καταλάβει ακριβώς το θέμα του συγκεκριμένου άρθρου.
8. Εκτιμήστε την δουλειά σας. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ “σκύψτε το κεφάλι και δεχτείτε ότι παράλογο σας ζητήσουν”, αλλά εκτιμήστε το ότι εσείς έχετε μια εργασία σε αντίθεση με πάρα πολύ κόσμο που θα έδινε τα πάντα για να βρεί κάτι αντίστοιχο με αυτό που ήδη έχετε.
9. Σταματήστε να γκρινιάζετε συνεχώς για την δουλειά σας. Αν δεν σας αρέσει, αν βαριέστε, αν δεν είναι ενδιαφέρον, αν ο προϊστάμενος σας εκνευρίζει, αν θεωρείτε ότι θα βρείτε κάτι καλύτερο με τα προσόντα σας απλά παραιτηθείτε και βγείτε στην αγορά εργασίας. Αν δεν το κάνετε όμως απλά σταματήστε να γκρινιάζετε και κάντε πράξη αυτό για το οποίο σας πληρώνουν. Είναι τόσο απλό, παραιτηθείτε και αφήστε την θέση ελεύθερη για κάποιον άλλον…
Όλοι, το έχουμε κάνει τουλάχιστον σε μία μας δουλειά (γιατί παλαιότερα είχαμε κ δυνατότητα επιλογής δουλειάς). Πόσο δίκιο έχεις!!!